www.oczekiwanie.fora.pl

koralik

Wyjazdowi Polakow na obczyzne towarzyszy optymizm
Ale...czy sa szczesliwi? Tesknota jest wielka
"Tam skarb moj,gdzie serce moje"
http://www.youtube.com/watch?v=KmuA462Cc8E

oczekiwanie

koralik

Oczekiwanie,zycze Ci aby te wakacje byly udane i dluuuugie.
Pozdrawiam

oczekiwanie

Jag

koralik

No to jeszcze Andrzej Rosiewicz
dla teskniacych za domem.
http://www.youtube.com/watch?v=XcAVzLoTw1U&feature=related

Jag

Ja nigdy nie tesknie za domem. Wherever I lay my hat, that's my home...

oczekiwanie

MariAnna

Jedna z moich ulubionych piosenek "Są takie sprawy" Zespołu Pod Budą.

Najmilsi w wierze oraz w Panu, są w życie dwie najświętsze sprawy
Mić swoją ziemię obiecaną i własny kubek mieć do kawy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Jag

oczekiwanie

Jagus. Nie wiem jak ty, ale ja mialem cudowne dziecinstwo, pelne patriotyzmu,z rodziny szlacheckiej (choc w komunie nie mialo to znaczenia), wspaniali rodzice, extra wspomnienia. Potem adwentyzm i choc na poczatku cos niezwyklego to potem sciezka w dol, dol, dol. Ale wspomnienia, przyjaciele (poza adwentystyczni), rodzina - to ciagle mnostwo znaczy. Obecnie mam kilku przyjaciol w adwentyzmie (Rabin lub Gromadka, i inni) ale Polska to kraj w ktorym zawsze bede chcial mieszkac - do smierci.

Jag

W taki razie dlaczego zdecydowales sie na wyjazd? Jak dla mnie rodzina to owszem, kilka osob, ktorych mi brakuje (choc wiele bliskich mi osob dawno juz odeszlo). Ale juz co do rodzicow, to wole ich miec dalej, niz blizej. Twoje i moje dziecinstwo, nawet najpiekniejsze, nigdy nie wroci, a chwile obecna ksztaltujemy (do jakiegos stopnia) sami. Dla mnie Polska (pomijajac rodzine) to fatalny, mrozny klimat, bezinteresownie nieprzyjazni ludzie, niekonczaca sie biurokracja, nietolerancja, brud i korupcja. Oczywiscie nie tylko to, ale glownie. Ciesze sie, ze ten etap zycia mam juz za soba, i ze moja corka tam nie rosnie.

Mam taki powracajacy co jakis czas koszmar senny. Wraca w roznych formach, ale generalny scenariusz jest taki: budze sie w Polsce i zdaje sobie sprawe, ze zrezygnowalem z pracy, sprzedalem mieszkanie, wrocilem, i nie bede mogl juz stamtad wyjechac. Wtedy budze sie zlany potem, i dochodze do siebie dopiero wtedy, kiedy zdaje sobie sprawe, ze wciaz jestem w Australii (a poniewaz jest ciemno, to zwykle zabiera pare minut).

Spotkalem wielu przybyszow z Polski, jak i innych krajow. Mamy tendencje do idealizowania kraju pochodzenia (byc moze, jak u Ciebie, ze wzgledu na dziecinstwo). Niektorzy decyduja sie na powrot, ale nie spotkalem jeszcze nikogo, kto po powrocie do Polski znalazlby tam szczescie. Taki dziejowy fatalizm. Jedyne wyjscie - let the past go. Nigdy nie zapomne, kim jestem i skad pochodze, ale jednoczesnie potrafie pozwolic przeszlosci pozostac przeszloscia.

Jesli wolno mi zapytac - z ktorym krajem bardziej identyfikuja sie Twoje dzieci? I co Ty na to?

koralik

Plyniemy przez wielki Babilon
Dopoki milosc nie zlowi nas...

http://www.youtube.com/watch?v=hNqpkigpLgk&feature=related

oczekiwanie

piekne
Pamietam gdy jako pastor ADS prowadzilem wyklady dla pielegniarek w Bartoszycach. I wracajac z moja malutka coreczka samochodem mielismy wypadek, Ta piosenka dodala mi sily/

koralik

"Jestes mieszkancem ziemi
a uczysz sie od oblokow"
http://www.youtube.com/watch?v=HpKPPeqML5M
Milego dnia